Het conceptontwerp achter elk formaat kan belangrijker zijn dan alle technische specificaties van het formaat. Sony probeerde een nieuw formaat te creëren met voldoende kwaliteit voor televisieproductie met behulp van internationaal erkende signaalstandaarden en toch een hoge mate van compatibiliteit met oudere tapeformaten.

De basis voor het IMX-formaat is gebaseerd op twee locaties. Eerst het professionele MPEG-2 profiel met een 50 Mbit / s datarate en intraframe codering van het videosignaal. Tweede met behulp van dezelfde ½ inch-tape in de originele Betamax-cassette die in een reeks voorgaande formaten is gebruikt.

IMX gebruikt het MPEG-2-coderingsformaat. Dat betekent dat het een datareductie van de 8 bit videosignal (216 Mbit / s) tot 50 Mb / s gebruikt, gebaseerd op een 4: 2: 2 digitaal component videosignaal met 608 lijnen met 720 pixels per regel die gecomprimeerd wordt. Dit volgt de maximaal toegestane datarate zoals vastgelegd in de MPEG-2 422P @ ML-standaard. Maximale opnametijd is 220 minuten.

IMX-cassettes hebben een groene kleur.